کودک را نوازش کنید

کودک را نوازش کنید.

نوازش برای کودکان و حتی بزرگسالان یک نیاز اساسی است.نوازش ها به صورت کلامی و غیر کلامی صورت می گیرند و در بین آن ها نوازش پوستی،بیشترین تاثیر را به جا می گذارد.وقتی کودک زندگی جنینی را طی می کرد،با حرکت مایع پیرامونش که به هنگام راه رفتن و حرکت های مادر رخ می داد،نوازش پوستی را تجربه می کرد و گاهی با زدن دست و پایش به جداره ی رحم ان نیاز را پاسخ می گفت.اینک نیز،با هر نوازش پوستی،به طور ناخودآگاه آرامش آن زمان برایش تداعی می شود.

همه ی ما با یک عطش شدید پوستی به دنیا می آییم.هنگام تولد،همه ی اطلاعات و احساسات ما از طریق گسترده ترین حس مان،یعنی پوست،دریافت می شود.هنگامی که گرمی آغوش مادر و آهنگ موزون قلب او را با پوست مان دریافت می کنیم،یک جریان الکتریکی ایجاد می گردد.این جریان باعث به وجود آمدن واکنش های شیمیایی خاصی می شود که مغز ما را به فعالیت و رشد وا می دارد و حتی موجب ترشح هورمون هایی می شود که شادابی و احساس رضایت ایجاد می کند.این حالت را حتماً خودتان تجربه کرده اید.زمانی که در کوه یا جنگل یا ساحل دریا،باد ملایمی می وزد،با نوازش پوست صورت تان در شما احساس خوب و دلنشینی ایجاد می کند،این احساس حاصل ترشح هورمون های بدن شماست.

بدن انسان دارای 106 عنصر شیمیایی است،تحریکات حاصل از نوازش،موجب تولید این مواد شیمیایی در مغز می شود.این مواد،خون،ماهیچه ها،سلول های عصبی،اندام ها و غدد را تغذیه می کنند.محرومیت از نوازش،مانع تحریک بدن برای تولید این مواد شیمیایی می شود و به کودک احساس محرومیت و گرسنگی نوازش می دهد.

نوازش پوستی آنقدر مهم است که می توانیم بگوییم با ارزش ترین حس ماست.ما بدون چشم میتوانیم زندگی کنیم، همانطور که نابینایان می توانند،بدون گوش می توانیم زندگی کنیم مانند ناشنوایان.اما بدون حس لامسه نمی توانیم زندگی کنیم.

والدین هرشب به هنگام خوابیدن، می توانند با یادآوری موفقیت های کودک برای او کتاب یا قصه ی دلخواهش را بخوانند و هم زمان پشت او را به آرامی نوازش کنند و گاهی دست ها، پاها،شانه و گردن کودک را مورد نوازش قرار هند.

والدین می توانند در حضور کودک خودشان را نیز نوازش کنند،حتی پوست دست ها و پاهای شان را و لذت بردن و احساس خوب شان را از این نوازش ها ابراز کنند تا کودک یاد بگیرد خودش هم می تواند خودش را نوازش کند.اصولاً لذت بردن یک امر آموختنی است.

تداوم این نوازش ها،موجب سهولت در یادگیری و تقویت رفتارهای مطلوب کودک می شود و محرومیت از آن  ها،باعث پرخاشگری،انجام کار های خطرناک و حتی بزهکاری می گرود.پژوهش های متعددی نشان داده است که تمام قاتلان،در کودکی قربانی خشونت بوده و از نوازش محروم بوده اند.

محرومیت از نوازش؛مانع تولید عناصر شیمیایی لازم برای بدن می شود.

مرکز مشاوره و روانشناسی دیدار

http://t.me/clinicdeedar

www.clinicdeedar.com