روش های غلبه بر احساس تنهایی

8- می توانیم با ترتیب دادن برنامه ای که به ما فرصت دهد هر سال چند روزی تنها باشیم، با احساس تنهایی روبرو شویم. یکی از موثرترین شیوه های غلبه بر ترس از چیزی مقابله با آن است. اگر از تنهایی میترسیم، گاه می توانیم ترتیبی بدهیم که تنها بمانیم و خود را بشناسیم. به این ترتیب می توانیم عشق، پذیرش و احترام به خود را بیاموزیم. می توانیم سرشاری درونمان را کشف کنیم. می توانیم نگاه عینی تر به آنچه انجام می دهیم، به مسیر حرکت و آنچه می خواهیم در آینده نزدیک با زندگی خود کنیم، بیندازیم. بسیاری از ما به دنبال آنچه ” ضروریات ” نامیده می شود مانند دیوانه ها به این سو و آن سو می دویم، بی آنکه لحظه ای بایستیم و از خود سؤال کنیم “آیا این واقعا از ضروریات” است؟ آیا واقعا ارزشش را دارد؟ آیا راه دیگری برای دست یافتن به آنچه که در زندگی می خواهم وجود ندارد؟” گاه کناره گرفتن از فعالیت های روزانه از راه اقامت در خانه یا میهمانخانه ای خارج از شهر می تواند آن آسایش و دورنمایی را که برای ایجاد نظم و روشنی در زندگی بدان نیاز داریم، در اختیارمان بگذارد. به عنوان نتیجه گیری می گوییم، ما همه تا حدی احساس تنهایی و کامل نبودن می کنیم. این احساس درد ناشی از حس ناامنی، آسیب پذیری، بی اعتمادی به دیگران و فقدان اعتماد به نفس و پذیرش خود را افزایش می دهد. از سوی دیگر اوضاع جهان به تشدید این نوع عواطف کمک می کند و به شیوع بیگانگی و تنهایی، می انجامد. ما سعی می کنیم که با تملک، جستجوی لذتهای حسی، ایجاد روابط، عضویت در سازمانها، جستجوی شناخت و معرفت و مدفون کردن خود در کار و فعالیتهای خلاقانه، آن عواطف را فرونشانیم. این فعالیتها تسکینی موقتی از آن احساس ناخوش آیند خلاء است، اما آنرا به طور کامل ریشه کن نمی کند. تنها خودشناسی با تجربه یگانگی با منبع الهی می تواند به طور کامل آن نیاز درونی را ارضا کند. می توان در جهت رسیدن به این هدف کار کرد، در حالی که همزمان با پرورش بیشتر احساس امنیت، اطمینان به نفس، شناخت از خویش و عشق به تمامی موجودات – از جمله خودمان – آغوش خود را بیشتر و بیشتر به سوی دیگران گشود.